गेला एक जीव फुका
नाही करू शकला सोनं
कित्येकवेळा आला मोका
व्यसनाला कवटाळून आता
काल गेला एक जीव फुका
अनमोल देहाला ना जाणलं
संस्कारही पायदळी तुडवलं
दारूपाई व्याधीनं ग्रासलं
सांग वेड्या तूनं काय मिळवलं
लेकरांची आबाळ तुला
बाप होऊन नाही समजली
राबणाऱ्या त्या माऊलीची
व्यथा कधी नाही उमजली
का असावी प्रिय नशा तुज
जखडून उगा का धरतो
दिसतो मृत्यू सामोरी तरी
आप्त व्यसनाला करतो
जीवन आहे असे हे सुंदर
आता तरी सावध होई
परतून पुन्हा येणे नाही
व्यर्थच जीवन व्यसनापाई
©मारोती आरेवार गडचिरोली
